|
Het netwerk in The Unknown The Unknown […] is constructed in such a way that once a reader has logged on, they literally have the entire hypertext at their disposal: they can go anywhere, anytime, without any restrictions. Every page includes the means to do this. There is no author-created order to discover or violate. (Stratton, 2000: 3)Het concept van een netwerk is in The Unknown sterk zichtbaar. Uit het citaat blijkt dat dit een bewuste keuze is geweest. De praktische kenmerken van een netwerk zijn eveneens aanwezig. De tijdelijkheid komt bijvoorbeeld tot uiting in de uitbreidingen die nog steeds plaatsvinden. * Daarnaast zorgen de externe links ervoor dat het werk niet op zichzelf staat, maar verbanden aangaat met andere websites. Een ander kenmerk van het netwerk zijn de verschillende mogelijke begin- en eindpunten. Ook dit kenmerk is aanwezig in The Unknown. Bij het begin is een onderscheid te maken tussen de eerste pagina die de lezer ziet en het narratieve begin. The Unknown opent met een logo. Als hier op geklikt wordt, verschijnt het al eerder besproken default.html. Als de lezer dit niet doet, wordt er een cgi-programma geladen die uit een aantal vooraf geselecteerde pagina's willekeurig een beginpagina kiest (Stratton, 2000:2). Een narratief startpunt is tomorrow.htm. Dit wordt mede gesuggereerd door de dertien links die ernaar verwijzen. Deze hebben onder andere de volgende teksten: "a start page" ( default.html), "at first" ( habitually.htm), "starting" ( newyearsday96.htm) en "the story begins" ( will.htm). Tommorow.htm beschrijft de dag voor het begin van de boektournee die een belangrijk onderdeel vormt van de rode lijn. Een belangrijke kanttekening bij dit begin is dat daadwerkelijke lezers deze helemaal niet tegen hoeven te komen, of pas op een moment waarop zij al verschillende gebeurtenissen van de boektournee hebben gelezen. Het einde is in een netwerk nog moeilijker te bepalen dan het begin (zie netwerk). Daarnaast The Unknown zo omvangrijk dat het einde in de meeste gevallen het daar genoemde stoppen met lezen zal zijn. Een narratief einde wordt gesuggereerd in de titel van denouement.htm: "Everything turned out alright". De links die ernaar verwijzen geven dezelfde indicatie, bijvoorbeeld "ending" (Barth.htm), "in the end" (network.ht), "ends" (godot.htm). Dit einde is echter duidelijk satirisch, en vervult niet de functies van 'closure': But everything turned out alright. / Krass-Mueller finally read the hypertext. […] Dirk and Scott, surprisingly, put their (ABD) doctoral degrees and their vast knowledge of critical theory to work to end the war in Kosovo […] And Paul Auster called me up to apologize for cheating at shuffleboard. (denouement.htm)Er is een tekst waar wel closure bereikt wordt: inthehospital3.htm. Dit is een gebeurtenis die zich over meerdere pagina's uitstrekt, met de bestandsnamen "inthehospital" en onder de titel "The Resurrection" (met steeds een andere toevoeging, bijvoorbeeld "Finale" voor het derde en laatste deel). Deze 'finale' is verbazingwekkend slecht toegankelijk, er zijn maar twee links die hiernaar verwijzen. De eerste bevindt zich in de lange lijst van de index van de rode lijn ("Dirk's Cover Story", redline.htm), de tweede in het voorafgaande inthehospital2.htm ("what the fuck's going on?"). In inthehospital3 worden allerlei bizarre gebeurtenissen met elkaar verbonden en verklaard door middel van 'hyperfictionele buitenaardse wezens': Those aliens are members of a transdimensional hyperfictional race that roam across various galaxies, dimensions, and timelines looking for fun ways to intervene in stories they take a fancy to. As such, they not only help manipulate stories, places, people, and things, they can sometimes tell you how the story will end. They told me that the tension building in the Unknown would inevitably result in my death and they offered me a way out. (inthehospital3.htm.)Hiermee vervult dit bestand de functie van het completeren van de betekenis. Door de suggestie van een nieuw begin die er ook in te vinden is, wordt er echter geen rechtvaardiging gegeven voor het ophouden met vertellen, maar lijkt het vertellen juist een nieuwe fase in te slaan. Er is dus geen volledige closure. Als de gebeurtenissen in een chronologische volgorde geplaatst zouden worden (voor zover dit mogelijk is) zou het verhaal eindigen bij eighties.htm en de opvolgers eighties2.htm en eighties3.htm, waar de vertellers allen hoogbejaard zijn. Deze teksten staan echter nogal los van de rest van het verhaal. Dit mogelijke einde vervult dan ook geen van de klassieke functies. Het is dus mogelijk deze bestanden als een onderstreping van het verdwijnen van een chronologische volgorde te beschouwen. |