Multimedialiteit in The Unknown

De relatief kleine rol van multimedia in The Unknown is opvallend. Naast het functionele kleurgebruik voor de verschillende lijnen is de invloed van multimedia op de betekenis van het verhaal miniem. In een deel van de pagina's zijn wel geluidsfragmenten opgenomen. Deze bevatten in de meeste gevallen echter een gesproken versie van de desbetreffende pagina en bieden dus geen aanvullende betekenis. De geluidsfragmenten in de groene lijn zijn een uitzondering, maar bevatten geen narratieve informatie. De foto's die binnen de 'rode lijn'. te vinden zijn, hebben wel invloed; ze dragen bij aan de problemen rond feit en fictie. Deze zullen bij de specifieke kenmerken van The Unknown besproken worden (feit en fictie). De auteurs hebben namelijk foto's van zichzelf gebruikt, wat de feitelijke suggestie versterkt.

De bruine 'art is cool look at art' lijn (brownline.htm) bevat een dagboek in aquareltekeningen, gemaakt door Katie Gilligan. Recentelijk zijn daar de afbeeldingen van notitiekaarten en ansichtkaarten aan toegevoegd. Op deze pagina's bevinden zich echter naast de navigatiebalk vrijwel geen links naar pagina's buiten deze lijn. De inhoud is dus niet vermengd met de rest van The Unknown en levert daardoor geen bijdrage aan de narratieve inhoud.

Het verhaal zelf is dus grotendeels gebaseerd op taal. Het feit dat de middelen en de kennis van multimedia aanwezig was, maakt het aannemelijk dat dit een bewuste keuze is geweest van de auteurs. The Unknown plaatst zich hiermee nadrukkelijk in de schriftelijke traditie, iets dat ook gesuggereerd wordt door het later te bespreken grote aantal intertekstuele verwijzingen. Tegelijkertijd roept de nadruk op taal ook associaties op met 'klassieke' hyperficties als Michael Joyce's Afternoon. * Robert Coover noemt The Unknown dan ook een terugkeer naar de 'golden age of hypertext' * zoals te horen is op de geluidsfragmenten bij default.html en brownread4.