|
Plot in The Unknown Het is opvallend dat in The Unknown de associatieve structuur de ontwikkeling van de personages niet belemmert. Anders dan in conventionele literatuur worden deze ontwikkelingen echter niet afgezet tegen een temporele as, maar verbonden aan de personages. De 'narratieve domeinen' van Pavel kunnen dit verduidelijken. In zijn visie is elke narratieve structuur opgedeeld in verschillende domeinen rond de belangrijkste personages (Pavel,1980: 105). Binnen deze domeinen bevinden zich bijvoorbeeld de acties van de desbetreffende personages. Zo zouden bijvoorbeeld de drugsverslaving van Scott en het cult-leiderschap van Dirk een onderdeel zijn van hun narratieve domeinen. Hoewel Pavel in zijn artikel uitgaat van een centraal plot (ibid. p 113), is het op deze manier mogelijk de ontwikkelingen van de personages los te koppelen van een klassiek plot. Dit is echter niet de enige manier waarop de verschillende domeinen met elkaar verbonden kunnen worden. Ook in The Unknown zijn de verschillende domeinen en ontwikkelingen namelijk met elkaar verbonden, alleen dan met behulp van associaties. Hier is nogmaals het belang van associatieve verbanden als ordeningsprincipe zichtbaar. Binnen The Unknown kunnen veel gebeurtenissen dus zowel met het concept van de boektournee als met de personages verbonden worden. Dit zijn krachtige hulpmiddelen bij het bepalen van de verbanden in de fictionele wereld. Ondanks het ontbreken de linkstructuur als raamwerk voor de associaties is er in The Unknown dus wel degelijk een plot. De associatieve verbanden zijn in dit geval gekoppeld aan de personages en een thema. (zie gebeurtenissen in The Unknown)Hieruit blijkt dat de linkstructuur als ordeningsprincipe niet noodzakelijk is voor een plot in een hyperfictie. The Unknown voldoet dus aan de voorwaarde van een verhaal: het is een representatie van een fictionele wereld: er zijn vertellers (de vier schrijvers). Binnen de fictionele wereld komen focalisatoren (in de meeste gevallen weer de schrijvers), personages (waaronder een opvallende hoeveelheid bekende personen, (zie intertekstualiteit in The Unknown),en gebeurtenissen (in de meeste gevallen beschreven binnen een pagina) voor. De verschillende plaatsen die de schrijvers aandoen tijdens hun boektournee vormen een groot deel van de setting. Deze onderdelen zijn door middel van associaties met elkaar verbonden in een plot. Dit neemt niet weg dat er een aantal verschillen zijn tussen het verhaal in The Unknown en meer klassieke, schriftelijke verhalen. Een van deze verschillen is de vraag die het verhaal bij de lezer oproept. Een verhaal met een plot op basis van temporele en causale verbanden roept de vraag op :'hoe gaat het verder?', terwijl een verhaal met een associatieve structuur de vraag 'wat is er nog meer te lezen ?' oproept. Dit laatste vereist een actievere instelling van de lezer, omdat de lezer zelf de inschatting moet maken in welke teksten hij of zij geïnteresseerd is, door uit verschillende mogelijkheden (in de vorm van links) te kiezen. Dit is niet het geval bij een schriftelijk werk, waar de volgorde vast ligt. Een tweede verschil is dat een hyperfictie vele mogelijke verhalen in zich heeft. In The Unknown is het zelfs het mogelijk dat deze verschillende verhalen alleen bepaalde basiskenmerken zoals de boektournee en de personages met elkaar gemeen hebben. De volgorde heeft voor specifieke lezers overigens wel degelijk invloed op hun beleving van het verhaal. Zo maakt het bijvoorbeeld voor de visie op het personage Frank uit of iemand eerst de biografie leest of de tekst waarin blijkt dat hij een cia-agent is. De latere informatie wordt namelijk gekoppeld aan de eerdere. Het proces dat Perry in 'Literary Dynamics' (zie lineariteit) beschrijft, blijkt verrassend genoeg ook voor hyperficties als The Unknown op te gaan, met het verschil dat de schrijver er veel minder invloed op heeft, omdat de volgorde van de tekst mede afhankelijk is van de keuzen van de lezer. |